(no subject)
Oct. 15th, 2011 02:07 am![[personal profile]](https://www.dreamwidth.org/img/silk/identity/user.png){kind=small}
angelshillTITLE: TRIP
LANGUAGE: Filipino
GENRE: AU
RATINGS: PG
DISCLAIMER: The only thing i own in this story is the plot...
SUMMARY:
Boy meets girl, simple lang di ba?
Pano pag boy is in love with another girl habang may other boy na naghahabol kay girl na una?
Mas komplikado pero same old, same old.
Eh pano kapag meron pa to?
Boy and girl are set to marry each other?
Saya, di ba!
(Sana… haaayz!)
This is a story of love.
Finding it, realizing it, and keeping true to it.
Dahil iba pa rin talaga pag ang puso ang nag-trip...
CHAPTERS: Chapter1, Chapter2, Chapter3, Chapter4, Chapter5, Chapter 6
“Totoo?!” bulalas ni Barbie, making Bea realize what she’d just done kaya nilingon niya agad ang babae.
For that second alone, she saw how Barbie’s eyes grew large at kung papaanong nagpalipat-lipat ang tingin nito sa pagitan niya at ni Angelo. Just when her lips parted, malamang para tumili, at bago pa niya ito mapigilan, bigla silang tinawag ni Angelo.
“Bea, okay na ba kayo?” anito.
Lumingon siyang muli sa binata and she saw na hawak na nito ang dalawa sa tatlong maleta ni Barbie, reading-ready na para maglakad. Mukhang ayaw na nitong si Derrick lang ang kaharap.
Pero bago pa man siya makapag-react, naunahan na siya ni Barbie.
“Yeah! Okay na kami!” anito. “Tara na! Baka mainip ang future hubbie mo!” baling nito sa kanya.
Ipinagpasalamat nalang ni Bea na may distance sa pagitan nila ng mga lalaki noon kaya hindi iyon narinig ng dalawa. Mabilis niyang kinurot sa tagiliran si Barbie.
“Barbie! Hush!”
-----
Sanay si Bea sa mga work intensive activities, yung tipo ng mga gawain na talagang gagalaw ang iba’t ibang parte ng katawan niya at magpapagod siya. She does wushu, she does jogging, and she does a whole lot more than just those two. Pero never ever niyang in-imagine na mas mapapagod pa siya sa pagbabantay kay Barbie para lang wala ito biglang maibulalas tungkol dun sa nasabi niya sa airport hanggat hindi pa nito nalalaman ang buong kuwento.
To be honest, kilala din naman niya ang kaibigan. She knew that Barbie wouldn’t be that brazen to talk about something lalo na’t hindi pa nila talaga iyon napag-uusapan na sila lang. But while Barbie wouldn’t dare talk straight out, hindi niya maialis sa sarili ang kabahan na baka biglang magpasaring si Barbie ng anything related to what she said, especially where Derrick is concerned. Talaga naman kasing hindi humiwalay sa kanila ang lalaki kahit hanggang sa bahay ng lola ni Barbie kung saan nila inihatid ang babae.
“Haaay! Nakakapagod,” bulalas niya pagkarating nila ni Angelo ng bahay.
“Napagod ka eh mukhang ayaw mo pang umuwi in the first place,” tawa ni Angelo habang papalabas sila ng sasakyan.
Bea chuckled, shaking her head a bit. Totoo naman kasi na kung hindi pa nag-aya si Angelo na umuwi ay hindi pa niya maaalala na wala na nga pala sila sa Austalia ni Barbie na magkalapit lang ang tinitirhan.
“Na-miss ko kasi si Barbie eh,” nakangiti niyang sagot. “Feeling ko kasi, parang ang tagal-tagal na naming hindi nagkita.”
“Kelan ka lang umalis ng Autralia eh, ang bilis mo namang ma-miss yung kaibigan mo. Kapag yung boyfriend mo pa ang sinabi mo, maniniwala pa ako,” tawa ni Angelo.
“Hoy! Excuse me!” nakapameywang na sagot ni Bea na hinintay pa talagang makaabot si Angelo sa kanya. “Hindi ko boyfriend si Derrick noh!”
Tumawa lang si Angelo na senyales na hindi siya nito pinaniniwalaan.
“Pero sa totoo lang, yung boyfriend mo, medyo maangas ha,” ani pa nito. “Don’t get offended. Sinasabi ko lang ang totoo.”
Hindi man sinasadya ay napatawa si Bea sa sinabi ng lalaki. She’s used to people telling her that her suitor had quite a character pero hindi niya inaasahan na sasabihin agad iyon ng lalaki sa kanya sa una pa lang na pagkikita ng mga ito. Pero natawa man ay napaismid pa rin siya.
“Sinabi na ngang hindi ko siya boyfriend eh!” aniya habang paakyat sila ng hagdan.
“Eh ba’t galit ka?” tawa ni Angelo.
“Ang kulit mo eh! Hindi ko nga iyon boyfriend. Like I said, kung boyfriend ko yun, nagtatalon na ako sa tuwa sa airport pa lang,” aniya. “Itulak kita diyan eh!” dagdag pa niya sabay ambang itutulak nga ang lalaki na tumawa lang pero inangat naman ang kamay para pigilan siya.
The two of them ended up laughing.
Ang eksenang iyon ang naabutan ni Aling Ruby na noon ay lumabas para salubungin sila.
“Aba, mukhang masaya kayong dalawa ah…”
-----
Bea had never thought Angelo and her were ever going to be anything other than civil. She also never expected na may mababago ang presensya ni Derrick sa bansa sa buhay niya.
She was wrong on both counts.
Mula kasi nang sinundo nila ni Angelo sina Barbie at Derrick ay naging mas light ang atmosphere sa pagitan nilang dalawa ni Angelo. Nakikipagbiruan na siya rito although admittedly ay tungkol pa rin kay Derrick na kahit pa ilang beses niyang itanggi ay “boyfriend mo” pa rin kung tukuyin ito ni Angelo ang kanilang topic. She decided that it was better than none anyway kaya hinayaan na lang niya. Na-realize kasi niya na mas gusto niya ang atmosphere sa pagitan nila ng lalaki kung hindi sila nagpapaka-civil lang.
She liked it a whole lot better.
-----
“Bakit?”
Ito ang pinaka-hindi inaasahan ni Bea na sasabihin o tatanungin ni Barbie sa kanya matapos niyang maikuwento sa babae ang buong sitwasyon nila ni Angelo. Nasa kuwarto niya sila noon sa malaking bahay dahil ayaw ni Barbie na sa bahay ng lola nito sila tumambay.
For the past couple of days kasi na binisita niya ito roon, kasama si Mang Wally siyempre, ay hindi naman sila nakapagkuwentuhan talaga dahil laging may nakabantay sa kanilang katulong o isa sa mga guwardiya ng lola ni Barbie. Sa malaking bahay kasi, bagaman laging nandoon din lang si Aling Ruby ay hindi naman ito parang aso na nakabuntot lang sa kanila.
In fact, hinayaan nga lang nito silang umakyat sa kuwarto niya matapos nilang ipaalam dito na tatambay muna sila doon. Nagpasunod na lang ito ng miryenda sa kuwarto niya.
“Anong bakit?” nakakunot-noong tanong ni Bea.
“Bakit ayaw mong makasal sa kanya?” nagkibit-balikat pang tanong ni Barbie. Nang napamulagat lang si Bea sa kaibigan, nagtuloy-tuloy ito. “I mean, you must have a good reason kung bakit ayaw mo siyang pakasalan, right? You can’t simply say no, lalo pa kung ganyang ang mga lolo’t lola nyo pa pala ang nagkasundo.”
“I don’t know the guy!” bulalas ni Bea. “Ba’t ko naman gugustuhing magpakasal sa lalaki na hindi ko naman kilala?!”
“Technically speaking, hindi mo na siya hindi kilala,” impit na ngiti ni Barbie. “You two have been living in one house, under the same roof, for a few weeks now. Hindi pu-puwedeng strangers pa rin kayo. Kilala mo na siya,” the girl added reasonably and rather impishly.
“Kanino ka ba talaga kumakampi ha?” bulalas ni Bea na hindi makapaniwalang napamulagat sa tinuran ng kaibigan.
Tumawa si Barbie saka nito sinabing “Siyempre sayo, I’m just saying kung ano ang pu-puwedeng maisagot sayo ng lola ni Angelo o ng daddy mo kapag ganun-ganun lang ang idinahilan nyo kung bakit ayaw nyong magpakasal sa isa’t isa.”
“So tumutulong ka pa pala sa lagay na yan?” naka-taas ang kilay na tanong ni Bea bagaman ay nangingiti na rin siya. May punto din naman kasi ang babae.
“Naman! Ako pa!” ngiti ni Barbie. “At saka ang sarap mo kasing asarin eh. Miminsan lang naman kasi na magkaroon ako ng dahilan para asarin ka dati. Anyway, ano na?” dagdag nito excitedly.
“Anong ano na?”
“Yung mga na-observe mo about kay Papa Angelo siyempre!” bulalas ng babae. “Nakatira kayo sa iisang bahay, imposible namang wala ka man lang kahit na anong napansin tungkol sa kanya.”
“What’s there to notice?” tanong ni Bea. “Bahay-trabaho yung tao. It’s not like nandito kaming dalawa day in and day out.”
“Ay, I don’t think lulusot din yang dahilan yan, best,” ani Barbie. “Workaholic din naman kasi si Tito di ba? I’m asking more on the personal side, yung tipong hindi siya good sa part na yun. Sa tingin ko, hindi naman siya suplado. At mukha din namang mabait, o baka naman hanggang mukha lang?”
Bea pursed her lips as she thought hard.
So far ay wala pa naman siyang napapansing talagang hindi kanais-nais sa lalaki. Mabait ito, pati sa mga katulong doon. Responsableng apo. Hindi rin ito mayabang. Kung mayroon man, ang masasabi lang niya ay tahimik si Angelo, kapagka hating-gabi at lumalabas siya para uminom ng tubig o gatas ay nakikita niya itong nasa may pool lang at naggi-gitara. Sinabi sa kanya ni Aling Ruby na bata pa lang daw si Angelo ay madalas na nitong gawin iyon.
“Perfect siya?” tanong eventually ni Barbie nang hindi pa rin siya nagsasalita.
Nagkibit-balikat si Bea. “Maliit siya?” suntok sa buwan na aniya. Personality-wise kasi ay wala pa siyang nakikitang puwedeng maipintas sa lalaki. Physically naman ay hindi niya maitatangging guwapo ang lalaki. Ang pagiging maliit nga lang nito ang so far ang alam niyang mai-ko-comment nya.
“Grabe ha! Harsh!” ani Barbie bago pareho silang natawa. “Baka naman may girlfriend?”
“Wala daw eh,” buntong-hininga ni Bea, remembering yung naging takbo ng usapan nila nang nasa airport pa sila at naghihintay.
Angelo was pretty adamant when he said he didn’t have a girlfriend. And so far, he’s inclined not to disagree. After all, hindi naman ito magiging bahay-trabaho lang kung may babae na ito sa buhay. Besides, if he did have a girlfriend, dapat ay sinabi na nito agad para ito ang iprinisinta nilang dahilang sa lola nito at sa daddy niya kung bakit hindi sila pwedeng pakasal sa isa’t isa. After all, she learned na part of the requirements ng kasunduang nagbubuklod sa kanila ay kung wala pa siayng boyfriend, o girlfriend naman sa part ni Angelo, by the time he reaches 26.
Maging si Barbie ay napabuntong-hininga rin. “Hindi naman siya nagmumukhang bakla,” anito na ikinangiti rin niya. “Wala, best, wala pa akong naiisip na puwedeng maging dahilan para maka-atras ka sa kasunduang iyan.”
“Naloloka na nga rin ako eh,” aniya. “Eh ikaw naman pala, kumusta ka dito?”
“Ganun pa din,” sagot ni Barbie. “Nakaka-intimidate pa rin si Lola.”
“Eh ang daddy mo?”
“Hayun,” sagot ng babae na napabuntong-hininga pa. “Ang asta parang nasa Australia pa din ako. Ilang araw na ako dito, hindi pa nga rin ako pinupuntahan eh. Kung hindi pa siya ang nag-arrange ng flight ko pabalik, iisipin ko na hindi niya alam na nandito ako ngayon.”
Malungkot na ngumiti si Bea na iniyakap na lang ang braso sa balikat ng matalik na kaibigan. Ever since nakilala niya si Barbie during their teens, she’s always known her to be a lively girl. Nalulungkot lang talaga ito pagdating usaping pamilya. She once told her that she wanted to try to be in a family na warm naman, hindi iyong kasing-formal ng lola at daddy niya.
For a while ay wala munang nagsalita sa kanilang dalawa.
“Anyway,” basag ni Barbie sa katahimikang iyon. “Nag-a-aya si Derrick, labas naman daw tayo.”
“At sasama ako sa kanya bakit?” ani Bea.
“Kasi nabo-bore na rin ako,” ani Barbie at nagpapa-cute na tumingin sa kanya. “Wala namang guwapong lalaki na ipinagkasundo sa akin para pagtuunan ko ng atensyon eh,” dagdag na biro nito.
“Loka!”
“Ano, sama ka?”
“Sabihin ko muna kay Angelo.”
-----TBC-----
okay...
i promised, and i delivered...
kumusta naman po???
comments naman jan... :D
LANGUAGE: Filipino
GENRE: AU
RATINGS: PG
DISCLAIMER: The only thing i own in this story is the plot...
SUMMARY:
Boy meets girl, simple lang di ba?
Pano pag boy is in love with another girl habang may other boy na naghahabol kay girl na una?
Mas komplikado pero same old, same old.
Eh pano kapag meron pa to?
Boy and girl are set to marry each other?
Saya, di ba!
(Sana… haaayz!)
This is a story of love.
Finding it, realizing it, and keeping true to it.
Dahil iba pa rin talaga pag ang puso ang nag-trip...
CHAPTERS: Chapter1, Chapter2, Chapter3, Chapter4, Chapter5, Chapter 6
“Totoo?!” bulalas ni Barbie, making Bea realize what she’d just done kaya nilingon niya agad ang babae.
For that second alone, she saw how Barbie’s eyes grew large at kung papaanong nagpalipat-lipat ang tingin nito sa pagitan niya at ni Angelo. Just when her lips parted, malamang para tumili, at bago pa niya ito mapigilan, bigla silang tinawag ni Angelo.
“Bea, okay na ba kayo?” anito.
Lumingon siyang muli sa binata and she saw na hawak na nito ang dalawa sa tatlong maleta ni Barbie, reading-ready na para maglakad. Mukhang ayaw na nitong si Derrick lang ang kaharap.
Pero bago pa man siya makapag-react, naunahan na siya ni Barbie.
“Yeah! Okay na kami!” anito. “Tara na! Baka mainip ang future hubbie mo!” baling nito sa kanya.
Ipinagpasalamat nalang ni Bea na may distance sa pagitan nila ng mga lalaki noon kaya hindi iyon narinig ng dalawa. Mabilis niyang kinurot sa tagiliran si Barbie.
“Barbie! Hush!”
-----
Sanay si Bea sa mga work intensive activities, yung tipo ng mga gawain na talagang gagalaw ang iba’t ibang parte ng katawan niya at magpapagod siya. She does wushu, she does jogging, and she does a whole lot more than just those two. Pero never ever niyang in-imagine na mas mapapagod pa siya sa pagbabantay kay Barbie para lang wala ito biglang maibulalas tungkol dun sa nasabi niya sa airport hanggat hindi pa nito nalalaman ang buong kuwento.
To be honest, kilala din naman niya ang kaibigan. She knew that Barbie wouldn’t be that brazen to talk about something lalo na’t hindi pa nila talaga iyon napag-uusapan na sila lang. But while Barbie wouldn’t dare talk straight out, hindi niya maialis sa sarili ang kabahan na baka biglang magpasaring si Barbie ng anything related to what she said, especially where Derrick is concerned. Talaga naman kasing hindi humiwalay sa kanila ang lalaki kahit hanggang sa bahay ng lola ni Barbie kung saan nila inihatid ang babae.
“Haaay! Nakakapagod,” bulalas niya pagkarating nila ni Angelo ng bahay.
“Napagod ka eh mukhang ayaw mo pang umuwi in the first place,” tawa ni Angelo habang papalabas sila ng sasakyan.
Bea chuckled, shaking her head a bit. Totoo naman kasi na kung hindi pa nag-aya si Angelo na umuwi ay hindi pa niya maaalala na wala na nga pala sila sa Austalia ni Barbie na magkalapit lang ang tinitirhan.
“Na-miss ko kasi si Barbie eh,” nakangiti niyang sagot. “Feeling ko kasi, parang ang tagal-tagal na naming hindi nagkita.”
“Kelan ka lang umalis ng Autralia eh, ang bilis mo namang ma-miss yung kaibigan mo. Kapag yung boyfriend mo pa ang sinabi mo, maniniwala pa ako,” tawa ni Angelo.
“Hoy! Excuse me!” nakapameywang na sagot ni Bea na hinintay pa talagang makaabot si Angelo sa kanya. “Hindi ko boyfriend si Derrick noh!”
Tumawa lang si Angelo na senyales na hindi siya nito pinaniniwalaan.
“Pero sa totoo lang, yung boyfriend mo, medyo maangas ha,” ani pa nito. “Don’t get offended. Sinasabi ko lang ang totoo.”
Hindi man sinasadya ay napatawa si Bea sa sinabi ng lalaki. She’s used to people telling her that her suitor had quite a character pero hindi niya inaasahan na sasabihin agad iyon ng lalaki sa kanya sa una pa lang na pagkikita ng mga ito. Pero natawa man ay napaismid pa rin siya.
“Sinabi na ngang hindi ko siya boyfriend eh!” aniya habang paakyat sila ng hagdan.
“Eh ba’t galit ka?” tawa ni Angelo.
“Ang kulit mo eh! Hindi ko nga iyon boyfriend. Like I said, kung boyfriend ko yun, nagtatalon na ako sa tuwa sa airport pa lang,” aniya. “Itulak kita diyan eh!” dagdag pa niya sabay ambang itutulak nga ang lalaki na tumawa lang pero inangat naman ang kamay para pigilan siya.
The two of them ended up laughing.
Ang eksenang iyon ang naabutan ni Aling Ruby na noon ay lumabas para salubungin sila.
“Aba, mukhang masaya kayong dalawa ah…”
-----
Bea had never thought Angelo and her were ever going to be anything other than civil. She also never expected na may mababago ang presensya ni Derrick sa bansa sa buhay niya.
She was wrong on both counts.
Mula kasi nang sinundo nila ni Angelo sina Barbie at Derrick ay naging mas light ang atmosphere sa pagitan nilang dalawa ni Angelo. Nakikipagbiruan na siya rito although admittedly ay tungkol pa rin kay Derrick na kahit pa ilang beses niyang itanggi ay “boyfriend mo” pa rin kung tukuyin ito ni Angelo ang kanilang topic. She decided that it was better than none anyway kaya hinayaan na lang niya. Na-realize kasi niya na mas gusto niya ang atmosphere sa pagitan nila ng lalaki kung hindi sila nagpapaka-civil lang.
She liked it a whole lot better.
-----
“Bakit?”
Ito ang pinaka-hindi inaasahan ni Bea na sasabihin o tatanungin ni Barbie sa kanya matapos niyang maikuwento sa babae ang buong sitwasyon nila ni Angelo. Nasa kuwarto niya sila noon sa malaking bahay dahil ayaw ni Barbie na sa bahay ng lola nito sila tumambay.
For the past couple of days kasi na binisita niya ito roon, kasama si Mang Wally siyempre, ay hindi naman sila nakapagkuwentuhan talaga dahil laging may nakabantay sa kanilang katulong o isa sa mga guwardiya ng lola ni Barbie. Sa malaking bahay kasi, bagaman laging nandoon din lang si Aling Ruby ay hindi naman ito parang aso na nakabuntot lang sa kanila.
In fact, hinayaan nga lang nito silang umakyat sa kuwarto niya matapos nilang ipaalam dito na tatambay muna sila doon. Nagpasunod na lang ito ng miryenda sa kuwarto niya.
“Anong bakit?” nakakunot-noong tanong ni Bea.
“Bakit ayaw mong makasal sa kanya?” nagkibit-balikat pang tanong ni Barbie. Nang napamulagat lang si Bea sa kaibigan, nagtuloy-tuloy ito. “I mean, you must have a good reason kung bakit ayaw mo siyang pakasalan, right? You can’t simply say no, lalo pa kung ganyang ang mga lolo’t lola nyo pa pala ang nagkasundo.”
“I don’t know the guy!” bulalas ni Bea. “Ba’t ko naman gugustuhing magpakasal sa lalaki na hindi ko naman kilala?!”
“Technically speaking, hindi mo na siya hindi kilala,” impit na ngiti ni Barbie. “You two have been living in one house, under the same roof, for a few weeks now. Hindi pu-puwedeng strangers pa rin kayo. Kilala mo na siya,” the girl added reasonably and rather impishly.
“Kanino ka ba talaga kumakampi ha?” bulalas ni Bea na hindi makapaniwalang napamulagat sa tinuran ng kaibigan.
Tumawa si Barbie saka nito sinabing “Siyempre sayo, I’m just saying kung ano ang pu-puwedeng maisagot sayo ng lola ni Angelo o ng daddy mo kapag ganun-ganun lang ang idinahilan nyo kung bakit ayaw nyong magpakasal sa isa’t isa.”
“So tumutulong ka pa pala sa lagay na yan?” naka-taas ang kilay na tanong ni Bea bagaman ay nangingiti na rin siya. May punto din naman kasi ang babae.
“Naman! Ako pa!” ngiti ni Barbie. “At saka ang sarap mo kasing asarin eh. Miminsan lang naman kasi na magkaroon ako ng dahilan para asarin ka dati. Anyway, ano na?” dagdag nito excitedly.
“Anong ano na?”
“Yung mga na-observe mo about kay Papa Angelo siyempre!” bulalas ng babae. “Nakatira kayo sa iisang bahay, imposible namang wala ka man lang kahit na anong napansin tungkol sa kanya.”
“What’s there to notice?” tanong ni Bea. “Bahay-trabaho yung tao. It’s not like nandito kaming dalawa day in and day out.”
“Ay, I don’t think lulusot din yang dahilan yan, best,” ani Barbie. “Workaholic din naman kasi si Tito di ba? I’m asking more on the personal side, yung tipong hindi siya good sa part na yun. Sa tingin ko, hindi naman siya suplado. At mukha din namang mabait, o baka naman hanggang mukha lang?”
Bea pursed her lips as she thought hard.
So far ay wala pa naman siyang napapansing talagang hindi kanais-nais sa lalaki. Mabait ito, pati sa mga katulong doon. Responsableng apo. Hindi rin ito mayabang. Kung mayroon man, ang masasabi lang niya ay tahimik si Angelo, kapagka hating-gabi at lumalabas siya para uminom ng tubig o gatas ay nakikita niya itong nasa may pool lang at naggi-gitara. Sinabi sa kanya ni Aling Ruby na bata pa lang daw si Angelo ay madalas na nitong gawin iyon.
“Perfect siya?” tanong eventually ni Barbie nang hindi pa rin siya nagsasalita.
Nagkibit-balikat si Bea. “Maliit siya?” suntok sa buwan na aniya. Personality-wise kasi ay wala pa siyang nakikitang puwedeng maipintas sa lalaki. Physically naman ay hindi niya maitatangging guwapo ang lalaki. Ang pagiging maliit nga lang nito ang so far ang alam niyang mai-ko-comment nya.
“Grabe ha! Harsh!” ani Barbie bago pareho silang natawa. “Baka naman may girlfriend?”
“Wala daw eh,” buntong-hininga ni Bea, remembering yung naging takbo ng usapan nila nang nasa airport pa sila at naghihintay.
Angelo was pretty adamant when he said he didn’t have a girlfriend. And so far, he’s inclined not to disagree. After all, hindi naman ito magiging bahay-trabaho lang kung may babae na ito sa buhay. Besides, if he did have a girlfriend, dapat ay sinabi na nito agad para ito ang iprinisinta nilang dahilang sa lola nito at sa daddy niya kung bakit hindi sila pwedeng pakasal sa isa’t isa. After all, she learned na part of the requirements ng kasunduang nagbubuklod sa kanila ay kung wala pa siayng boyfriend, o girlfriend naman sa part ni Angelo, by the time he reaches 26.
Maging si Barbie ay napabuntong-hininga rin. “Hindi naman siya nagmumukhang bakla,” anito na ikinangiti rin niya. “Wala, best, wala pa akong naiisip na puwedeng maging dahilan para maka-atras ka sa kasunduang iyan.”
“Naloloka na nga rin ako eh,” aniya. “Eh ikaw naman pala, kumusta ka dito?”
“Ganun pa din,” sagot ni Barbie. “Nakaka-intimidate pa rin si Lola.”
“Eh ang daddy mo?”
“Hayun,” sagot ng babae na napabuntong-hininga pa. “Ang asta parang nasa Australia pa din ako. Ilang araw na ako dito, hindi pa nga rin ako pinupuntahan eh. Kung hindi pa siya ang nag-arrange ng flight ko pabalik, iisipin ko na hindi niya alam na nandito ako ngayon.”
Malungkot na ngumiti si Bea na iniyakap na lang ang braso sa balikat ng matalik na kaibigan. Ever since nakilala niya si Barbie during their teens, she’s always known her to be a lively girl. Nalulungkot lang talaga ito pagdating usaping pamilya. She once told her that she wanted to try to be in a family na warm naman, hindi iyong kasing-formal ng lola at daddy niya.
For a while ay wala munang nagsalita sa kanilang dalawa.
“Anyway,” basag ni Barbie sa katahimikang iyon. “Nag-a-aya si Derrick, labas naman daw tayo.”
“At sasama ako sa kanya bakit?” ani Bea.
“Kasi nabo-bore na rin ako,” ani Barbie at nagpapa-cute na tumingin sa kanya. “Wala namang guwapong lalaki na ipinagkasundo sa akin para pagtuunan ko ng atensyon eh,” dagdag na biro nito.
“Loka!”
“Ano, sama ka?”
“Sabihin ko muna kay Angelo.”
-----TBC-----
okay...
i promised, and i delivered...
kumusta naman po???
comments naman jan... :D
