tired... so tired.... haaaayz....
Oct. 11th, 2011 02:01 am![[personal profile]](https://www.dreamwidth.org/img/silk/identity/user.png){kind=small}
angelshillTITLE: TRIP
LANGUAGE: Filipino
GENRE: AU
RATINGS: PG
DISCLAIMER: The only thing i own in this story is the plot...
SUMMARY:
Boy meets girl, simple lang di ba?
Pano pag boy is in love with another girl habang may other boy na naghahabol kay girl na una?
Mas komplikado pero same old, same old.
Eh pano kapag meron pa to?
Boy and girl are set to marry each other?
Saya, di ba!
(Sana… haaayz!)
This is a story of love.
Finding it, realizing it, and keeping true to it.
Dahil iba pa rin talaga pag ang puso ang nag-trip...
CHAPTERS: Chapter1, Chapter2, Chapter3, Chapter4, Chapter5
People say na kapag ang dalawang tao nagsama sa iisang bahay, there are two likely things to happen between the two of them, ang magkasundo sila o ang magbangayan silang dalawa.
Bea didn’t want them to belong to either group. Sa isang banda, ayaw niyang magkasundo sila ni Angelo because there’s nothing else there to agree about. Okay na sa kanya na nagkakasundo sila na kailangan nilang humanap ng paraan para maka-alis sa kasunduan. Pero sa isang banda naman, ayaw din niyang awayin ang lalaki simply out of principle.
This is why she went to the simplest and most common resort, ang iwasan na lang ang lalaki. The less time she sees him, the less instances of the two of them going at each other’s necks. Hindi rin kasi niya maintindihan sa sarili niya kung bakit gustung-gusto niyang binabara ang lalaki pag nakakaharap niya ito.
Hindi rin naging mahirap para sa kanya ang gawin iyon. The very day kasi na idinaan nila si Angelo sa opisina nito ay naibalik na mula sa talyer iyong isa pang sasakyan and since si Angelo naman talaga ang nagdri-drive para sa sarili niya, hindi na nila kailangan pang magkita o mag-antayan sa umaga. Usually din ay malalim na ang gabi kapag umuuwi ito galing opisina.
During naman those rare instances na nagku-krus ang landas nila sa malaking bahay na iyon, Bea would prefer short words and sentences over the long ones. The shorter their interaction, the better.
Hindi naman siya nabo-bore habang naroon siya despite the unfrequent meetings she gets to have with her hosuemate. Other than ang pagji-gym kasi ay dumadaan din sila ni Mang Wally sa mall kung minsan. Sa bahay naman ay nagpapaturo siya kay Aling Ruby ng kung anu-ano, mula sa pagluluto hanggang sa pananahi. Ang nakakahiligan nga niya ay ang gardening.
She never really had the green thumb back in Australia but she enjoyed doing it here. Nalaman din kasi niya, galing na rin kay Aling Ruby, na mahilig sa halaman at sa gardening si Lola Lory at gusto niyang matutunan iyon para sa matanda and she told Aling Ruby that. Biniro siya nito na iyon daw ay dahil sa siya ang mapapangasawa ng paboritong apo ni Lola Lory kaya naghahanda siya pero sa sarili niya, it was more because she truly likes Lola Lory. At gusto niya, kapagka natapos ang lahat ng iyon at naka-alis na nga sila sa kasunduan ay magkaroon sila ng something to bond over ng matanda.
Pero minsan talaga, kahit gaano ka-okay na ang isang sitwasyon, things tend to happen to unsettle it.
“Kailan nga ba kasi talaga ang dating mo?” tanong ni Bea sa kausap niya sa cellphone habang papalabas siya ng kuwarto.
It was late that Sunday afternoon nang sa wakas ay lumabas na rin siya ng kanyang kuwarto. Buong umaga kasi ay pinili na lang niyang sa kuwarto siya maglagi lalo pa dahil sinabi sa kanya ni Aling Ruby na wala raw lakad si Angelo. After catching some more sleep, she decided to catch up with some of her friends na naiwan niya sa Australia.
And her best friend, Barbie, just gave her quiet a surprising news. Babalik na din daw ito ng Pilipinas.
That was surprising because Barbie never really said anything of wanting to go back. Patay na kasi ang mommy nito at may iba nang pamilya ang daddy nito. She doesn’t agree much with her stepmother and her grandmother from her father’s side wasn’t that much of a doting grandmother either. Kaya nga nito mas piniling sa mga tito’t tita niya sa side ng ina manirahan sa Australia.
“Agad?!” bulalas niya. “At talagang kung hindi pa pala kita natawagan ngayon eh magugulat na lang ako na nandito ka na pala!”
She may be sounding annoyed pero ang totoo ay natutuwa sa Bea. Isa lang kasi ang ibig sabihin ng nalalapit na pagdating doon ng matalik niyang kaibigan. May makakasama na siya at may makakaramay na siya sa pag-iisip sa solusyon sa problema nila ni Angelo. She hadn’t told Barbie yet, actually. Iyon dapat ang sasabihin niya rito nang tawagan niya ito pero since sinabi rin lang nga babae na pabalik na pala siya ng Pilipinas, she deferred. Mas madali naman kasing sagutin in person ang million-milliong magiging tanong ng babae as compared kung nasa phone lang sila.
“Anyway, basta! Ako ang pi-pick-up sa’yo sa airport next week!” nakangiti niyang deklara pagkatapos pakinggan ang kaibigan.“Marami tayong dapat pag-usapan. Okay, sige. Bye!”
“Sinong kausap mo?”
Napasinghap si Bea sabay napaikot nang marinig ang biglang katanungang iyon. A distant part of her head was being thankful na wala pa siya sa hagdan ng mga oras na iyon.
“My god!” bulalas niya nang makita si Angelo.“Anong ginagawa mo diyan!”
-----
Hindi alam ni Angelo kung ano ang tamang reaksyon sa sinabi ng babae especially because nasa labas lang siya ng kanyang kuwarto nang mga oras na iyon. Pupunta sana siya ng pool nang matigilan siya nang makita ang babaeng nakikipag-usap sa phone.
“Pareho tayong pinatira dito, remember?” aniyang nakangiti. “You might have forgotten dahil sa masyadong effective ang pag-iwas mo sa akin.”
He had noticed it, of course, kung paano siya iwasan ng babae habang nasa iisang bubong sila. Technically speaking, he’s all right with that. Hindi naman siya naiinsulto o kung anu pa man, he somehow knew why she’s doing it and he’s fine with that. Pero may isang parte rin kasi ng utak niya na gustong makilala din naman kahit papaano ang babae. Ganoon kasi siya, maging sa trabaho. He works better with people he knows, and since he and Bea would be working on how to get out of that marriage deal, he’d like to know a bit about her.
Nakita niya kung paano bahagyang nagblush ang babae sa tinuran niya pero saglit din lang iyon.
“Sino iyon?” ulit na lang niya kapagkuwan. He didn’t like putting people in uncomfortable situations, despite his position, and it looks like Bea’s uncomfortable with his statement.
“Ahm… Best friend ko,” sagot ni Bea. “Si Barbie, nasa Australia… Babalik na daw kasi siya ng Pilipinas, sinabi kong susunduin ko siya.”
“Kelan?”
-----
“Sinabi na kasing hindi naman kailangang samahan, nagpumilit-pilit pa,” hindi mapigilan at iritado nang parinig ni Bea.
Kadarating lang noon nila sa airport para sunduin si Barbie matapos magpumilit si Angelo na samahan siya. Hindi man niya sabihin sa lalaki ay aminado si Bea na natuwa siya kahit papaano dahil may kasama siya sa pagsundo, natiyempo naman kasi na nagpaalam si Mang Wally na umuwi para bisitahin ang inang may sakit. Isa pa ay hindi pa niya alam ang mga pasikot-sikot sa Manila.
Pero unti-unti nang natatabunan ng inis ang tuwang iyon nang mapansin niyang pangatlong beses na itong tumingin sa kanyang relo sa nakalipas lamang na limang minuto.
“Alam mong hindi puwede,” sagot lamang ni Angelo na hindi man lang siya tinapunan ng tingin.
Alam niya kung sa alam niya. Sometime during the week kasi ay nakita niyang napamulagat si Aling Ruby matapos nitong sagutin ang tawag sa telepono at maya-maya ay tila hinang-hina itong naupo sa sofa maatapos ibaba ang receiver. Nang tanungin niya ito kung bakit, maging siya ay nanghina din.
“Si Donya Lory... Nanakip daw ang dibdib kanina...”
It turns out na hindi naman malala dahil maya-maya ay may tumawag muli mula sa mansion na nagbalitang na-check na si Lola Lory ng kanilang family doctor at sinabi ng doctor na kailangan lang daw nito ng pahinga dahil sa sobrang stress. Napabuntong-hininga noon si Bea at maging si Aling Ruby ay unti-unti nang binalikan ng kulay.
Ang sumunod na sinabi ni Aling Ruby noon ang muntikan namang magpawala ng kulay ni Bea.
“Haay naku! Mabuti naman, nagulat talga ako. Kakuwentuhan ko lang ang donya kanina. Ang saya-saya pa nga niya nang ibalita kong okay naman kayo ni Angelo dito. Tinanong pa nga niya kung ano daw yung sinasabi ni Angelo na lakad mo itong Sabado kaya sinabi kong sa airport ang alam kong punta mo.”
It wasn’t hard to put two and two together and come up with four. Ayaw niyang tanggapin na iyon lang ang magiging dahilan pero maaaring isa ito sa mga naging malaking dahilan kung bakit biglang nanikip ang dibdib ng matanda. After all, hindi malayong isipin ng matanda na once makatuntong siya ng airport ay balakin na niyang huwag bumalik. After all, she had no fixed ties to anyone in the Philippines, maliban na lang sa binitawang salita ng kanyang ama.
And she really could. Hawak niya ang passport niya at may pera siya sa bangko na pupuwede niyang gamitin kapag naisipan niyang umalis. At the moment though, wala pa iyon sa plano niya. She’s not planning to make such a drastic move just yet.
And she confirmed that she wasn’t just being presumptious either nang sa gabing iyon ay sinabi ni Angelo na sasama siya sa pagsundo kay Barbie right after niyang sagutin ang tanong nito kung nabalitaan niya ang tungkol sa nangyari sa matanda.
Hindi na siya kumontra. She didn’t want to be the reason for anything bad that might happen to Lola Lory again, whether that is intended or not. Pero hindi pa rin sapat ang kaalamang iyon para maalis ang inis niya sa lalaki sa kasalukuyan.
“Hindi naman kasi malalaman kung hindi nagdaldal eh,” sagot niya sabay pukol ng masamang tingin sa bisig ng lalaki.
-----
Sasagot pa lang sana si Angelo nang magtaas siya ng ulo in time para mapansin kung ano ang pinatatamaan ni Bea ng masamang tingin. Noon lang niya na-realize kung bakit, na-realize niya kasing kanina pa siya napapatingin sa kanyang relo.
Mabilis niyang ibinulsa ang kaliwang bisig bago pa mabali iyon ng babae ng wala sa oras dahil lang sa inis nito sa kanya at sa kanyang relo.
“Teka nga,” pag-iiba niya. “Bakit ba parang talagang ayaw mong nandito ako? Baka naman may iba ka pang ine-expect na susunduin maliban kay Barbie, ha?”
He was just kidding of course. Nasabi na kasi ng babae during one of those rare moments they actually see each other sa bahay na wala daw itong boyfriend. Tinanong niya kasi kung wala ba itong boyfriend na pupuwedeng iharap sa daddy nito at sa lola niya para putulin na ng mga ito ang kanilang kasunduan. She said she had none.
“At ako pa ang pinagbintangan!” halata ang outrage sa pagkakabulalas na iyon ni Bea. “Ikaw nga ang halatang may ibang lakad diyan eh!”
Natigilan bigla si Angelo sa tinuran ng babae. The woman was both wrong and right at the same time. Wala siyang ibang lakad para sa araw na iyon pero kung sakaling wala sila ngayon sa airport, may ibang lakad nga sana siya.
The day after nangyari ang nangyari kay Lola Lory ay kinatok kasi siya ni Lexi sa opisina niya. Apparently ay may bagong bukas na mall daw itong gustong i-try sa Sabado ring iyon at ini-invite siyang sumama. In any other time, he would have said yes pero alam niyang kailangan niyang sumama kay Bea sa airport if only to keep his grandmother calm.
Nang sinabi niya kay Lexi na may ibang lakad siya, the girl was absolutely surprised. Iyon kasi ang unang pagkakataon na siya ang umatras sa lakad nila ng babae. He never said no. He always said ‘Tara’ which almost always ends up with ‘I’ll wait’.
Halata namang natawa si Bea sa bahagyang pagkakatigil niya.
“See?!” anito nito na proud na proud sa pagkakangiti. “Kaya ikaw, kung may iba ka pang lakad, pumunta ka na, baka ma-late ka pa!”
Tinitigan lang muna ni Angelo si Bea pagkarinig nyon. He found himself getting curious of the woman who definitely knew nothing about him but easily read him like that.
“Hindi kita iiwang mag-isa,” seryosong aniya sa babae kapagkuwan.
Nakita niya kung paano napa-ismid ang babae sa sinabi niya.
“Kapag ikaw inaway ng girlfriend mo, huwag na huwag mo akong pagbibintangan!” ani Bea.
“Wala akong girlfriend,” simpleng diin ni Angelo pero hati na ang atensyon ng babae. Unti-unti na kasing parami ang mga palabas ng ‘Arrivals’ part ng airport. “Oh, andito na yata ang hinihintay natin eh,” bulalas na lang niya.
-----
Some part of her heard him say na wala daw siyang girlfriend pero wala na siyang panahon para i-digest pa iyon. Mabilis kasing nahagip ng mga mata niya si Barbie mula sa mga taong paparating.
Pero hindi niya masabing natutuwa siya sa pagkakakita sa matalik na kaibigan lalo pa dahil hindi ito ang dahilan kung bakit mabilis niya iyong nahanap.
It was the tall, goodlooking guy she was with na una niyang napansin, at talaga namang kapansin-pansin ito lalo pa’t nagtaas ng kamay si Derrick at todo kaway pa sa kanya ng mga oras na iyon. Pero kung gaano kalawak ang ngiti sa labi ng lalaki ay ganoon naman ang iritasyong naramdaman ni Bea.
“What the--!” hindi mapigilang bulalas ni Bea.
“Sino yan?” tanong ni Angelo na naramdaman niyang kinailangang lumapit pa sa tainga niya para lang magkarinigan sila dahil sa sobrang ingay na roon. Mukhang ito man ay napansin din si Derrick. “Boyfriend mo?”
Matalim na matalim ang tinging ipinukol niya sa lalaki. “Kung boyfriend ko siya, dapat nagtatatalon na ako ngayon sa tuwa!” asik niya sa lalaki.
“Ows...”
-----
“Ba’t yan nandito?” pabulong pero mabilis na tanong ni Bea pagkahila niya palayo kay Barbie sa dalawang lalaki matapos ang maikling pagpapakilala.
“Ikaw!” bulalas at halatang kinikilig na sagot ni Barbie. “Sino yang kasama mo! Ikaw ha, may hindi ka na sinasabi sa akin!”
“Nauna akong nagtanong,” diin lamang ni Bea.
Sumimangot man ay sumagot na rin si Barbie.
“Sorry best, wala akong magawa,” anito. “Ever since umalis ka ng Australia, binuntutan na ako ng binuntutan! Feeling ko tuloy may extra akong anino! Super tangkad nga lang! Pero best, hindi ko sinabi sa kanya na pupunta ako rito. Promise! Nagulat na nga lang ako nang pagpasok ko sa airport ay nandoon na siya.”
“Argh!” bulalas na lang ni Bea na hindi man makapaniwala sa mga nangyari ay wala na ring magawa dahil naroroon na ang lalaki.
She doesn’t dislike Derrick. She likes him, in fact, but only as a friend. Just that. Ilang beses na niya iyong sinabi sa lalaki pero parang palagi lang itong nabibingi kapag sinasabi niya iyon. Napaka-persistent ng lalaki, and that, above everything else, is why she’s annoyed by him. Ilang beses na ring sinabi ni Barbie na pagbigyan na lang kaya niya at baka kapag sila na ay matutunan din niya itong mahalin but she couldn’t. Hanggang tinging-pangkaibigan lang talaga ang kaya niyang iukol sa lalaki.
“Oh, ikaw naman,” nakangiti nang ani Barbie. “Sino si Cutie Pie? Ikaw ha, ilang araw ka pa lang dito, may hatak ka nang guwapo!”
“Huwag mo na lang tanungin,” pinili na lang muna ni Bea na isagot. She’s not ready to tell Barbie the whole story yet, not with Derrick AND Angelo there. “Hindi ka rin maniniwala,” dagdag niya sabay buntong-hininga.
“Bakit? Asawa mo na siya?” biro ni Barbie sabay lingon sa dalawang lalaki. “Ang guwapo!”
Maging si Bea ay napalingon din. Nakita niyang mukhang may sinasabing kung ano si Derrick na mukhang hindi masyadong nagugustuhan ni Angelo. She wasn’t surprised, Derrick tends to bring that out in people. Napa-iling na lang siya.
Subconciously naman ay sinagot niya sa malakas na boses ang tanong ni Barbie.
“Hindi, magiging asawa pa lang.”
-----TBC-----
so, nagustuhan nyo ba???
:):):):)
LANGUAGE: Filipino
GENRE: AU
RATINGS: PG
DISCLAIMER: The only thing i own in this story is the plot...
SUMMARY:
Boy meets girl, simple lang di ba?
Pano pag boy is in love with another girl habang may other boy na naghahabol kay girl na una?
Mas komplikado pero same old, same old.
Eh pano kapag meron pa to?
Boy and girl are set to marry each other?
Saya, di ba!
(Sana… haaayz!)
This is a story of love.
Finding it, realizing it, and keeping true to it.
Dahil iba pa rin talaga pag ang puso ang nag-trip...
CHAPTERS: Chapter1, Chapter2, Chapter3, Chapter4, Chapter5
People say na kapag ang dalawang tao nagsama sa iisang bahay, there are two likely things to happen between the two of them, ang magkasundo sila o ang magbangayan silang dalawa.
Bea didn’t want them to belong to either group. Sa isang banda, ayaw niyang magkasundo sila ni Angelo because there’s nothing else there to agree about. Okay na sa kanya na nagkakasundo sila na kailangan nilang humanap ng paraan para maka-alis sa kasunduan. Pero sa isang banda naman, ayaw din niyang awayin ang lalaki simply out of principle.
This is why she went to the simplest and most common resort, ang iwasan na lang ang lalaki. The less time she sees him, the less instances of the two of them going at each other’s necks. Hindi rin kasi niya maintindihan sa sarili niya kung bakit gustung-gusto niyang binabara ang lalaki pag nakakaharap niya ito.
Hindi rin naging mahirap para sa kanya ang gawin iyon. The very day kasi na idinaan nila si Angelo sa opisina nito ay naibalik na mula sa talyer iyong isa pang sasakyan and since si Angelo naman talaga ang nagdri-drive para sa sarili niya, hindi na nila kailangan pang magkita o mag-antayan sa umaga. Usually din ay malalim na ang gabi kapag umuuwi ito galing opisina.
During naman those rare instances na nagku-krus ang landas nila sa malaking bahay na iyon, Bea would prefer short words and sentences over the long ones. The shorter their interaction, the better.
Hindi naman siya nabo-bore habang naroon siya despite the unfrequent meetings she gets to have with her hosuemate. Other than ang pagji-gym kasi ay dumadaan din sila ni Mang Wally sa mall kung minsan. Sa bahay naman ay nagpapaturo siya kay Aling Ruby ng kung anu-ano, mula sa pagluluto hanggang sa pananahi. Ang nakakahiligan nga niya ay ang gardening.
She never really had the green thumb back in Australia but she enjoyed doing it here. Nalaman din kasi niya, galing na rin kay Aling Ruby, na mahilig sa halaman at sa gardening si Lola Lory at gusto niyang matutunan iyon para sa matanda and she told Aling Ruby that. Biniro siya nito na iyon daw ay dahil sa siya ang mapapangasawa ng paboritong apo ni Lola Lory kaya naghahanda siya pero sa sarili niya, it was more because she truly likes Lola Lory. At gusto niya, kapagka natapos ang lahat ng iyon at naka-alis na nga sila sa kasunduan ay magkaroon sila ng something to bond over ng matanda.
Pero minsan talaga, kahit gaano ka-okay na ang isang sitwasyon, things tend to happen to unsettle it.
“Kailan nga ba kasi talaga ang dating mo?” tanong ni Bea sa kausap niya sa cellphone habang papalabas siya ng kuwarto.
It was late that Sunday afternoon nang sa wakas ay lumabas na rin siya ng kanyang kuwarto. Buong umaga kasi ay pinili na lang niyang sa kuwarto siya maglagi lalo pa dahil sinabi sa kanya ni Aling Ruby na wala raw lakad si Angelo. After catching some more sleep, she decided to catch up with some of her friends na naiwan niya sa Australia.
And her best friend, Barbie, just gave her quiet a surprising news. Babalik na din daw ito ng Pilipinas.
That was surprising because Barbie never really said anything of wanting to go back. Patay na kasi ang mommy nito at may iba nang pamilya ang daddy nito. She doesn’t agree much with her stepmother and her grandmother from her father’s side wasn’t that much of a doting grandmother either. Kaya nga nito mas piniling sa mga tito’t tita niya sa side ng ina manirahan sa Australia.
“Agad?!” bulalas niya. “At talagang kung hindi pa pala kita natawagan ngayon eh magugulat na lang ako na nandito ka na pala!”
She may be sounding annoyed pero ang totoo ay natutuwa sa Bea. Isa lang kasi ang ibig sabihin ng nalalapit na pagdating doon ng matalik niyang kaibigan. May makakasama na siya at may makakaramay na siya sa pag-iisip sa solusyon sa problema nila ni Angelo. She hadn’t told Barbie yet, actually. Iyon dapat ang sasabihin niya rito nang tawagan niya ito pero since sinabi rin lang nga babae na pabalik na pala siya ng Pilipinas, she deferred. Mas madali naman kasing sagutin in person ang million-milliong magiging tanong ng babae as compared kung nasa phone lang sila.
“Anyway, basta! Ako ang pi-pick-up sa’yo sa airport next week!” nakangiti niyang deklara pagkatapos pakinggan ang kaibigan.“Marami tayong dapat pag-usapan. Okay, sige. Bye!”
“Sinong kausap mo?”
Napasinghap si Bea sabay napaikot nang marinig ang biglang katanungang iyon. A distant part of her head was being thankful na wala pa siya sa hagdan ng mga oras na iyon.
“My god!” bulalas niya nang makita si Angelo.“Anong ginagawa mo diyan!”
-----
Hindi alam ni Angelo kung ano ang tamang reaksyon sa sinabi ng babae especially because nasa labas lang siya ng kanyang kuwarto nang mga oras na iyon. Pupunta sana siya ng pool nang matigilan siya nang makita ang babaeng nakikipag-usap sa phone.
“Pareho tayong pinatira dito, remember?” aniyang nakangiti. “You might have forgotten dahil sa masyadong effective ang pag-iwas mo sa akin.”
He had noticed it, of course, kung paano siya iwasan ng babae habang nasa iisang bubong sila. Technically speaking, he’s all right with that. Hindi naman siya naiinsulto o kung anu pa man, he somehow knew why she’s doing it and he’s fine with that. Pero may isang parte rin kasi ng utak niya na gustong makilala din naman kahit papaano ang babae. Ganoon kasi siya, maging sa trabaho. He works better with people he knows, and since he and Bea would be working on how to get out of that marriage deal, he’d like to know a bit about her.
Nakita niya kung paano bahagyang nagblush ang babae sa tinuran niya pero saglit din lang iyon.
“Sino iyon?” ulit na lang niya kapagkuwan. He didn’t like putting people in uncomfortable situations, despite his position, and it looks like Bea’s uncomfortable with his statement.
“Ahm… Best friend ko,” sagot ni Bea. “Si Barbie, nasa Australia… Babalik na daw kasi siya ng Pilipinas, sinabi kong susunduin ko siya.”
“Kelan?”
-----
“Sinabi na kasing hindi naman kailangang samahan, nagpumilit-pilit pa,” hindi mapigilan at iritado nang parinig ni Bea.
Kadarating lang noon nila sa airport para sunduin si Barbie matapos magpumilit si Angelo na samahan siya. Hindi man niya sabihin sa lalaki ay aminado si Bea na natuwa siya kahit papaano dahil may kasama siya sa pagsundo, natiyempo naman kasi na nagpaalam si Mang Wally na umuwi para bisitahin ang inang may sakit. Isa pa ay hindi pa niya alam ang mga pasikot-sikot sa Manila.
Pero unti-unti nang natatabunan ng inis ang tuwang iyon nang mapansin niyang pangatlong beses na itong tumingin sa kanyang relo sa nakalipas lamang na limang minuto.
“Alam mong hindi puwede,” sagot lamang ni Angelo na hindi man lang siya tinapunan ng tingin.
Alam niya kung sa alam niya. Sometime during the week kasi ay nakita niyang napamulagat si Aling Ruby matapos nitong sagutin ang tawag sa telepono at maya-maya ay tila hinang-hina itong naupo sa sofa maatapos ibaba ang receiver. Nang tanungin niya ito kung bakit, maging siya ay nanghina din.
“Si Donya Lory... Nanakip daw ang dibdib kanina...”
It turns out na hindi naman malala dahil maya-maya ay may tumawag muli mula sa mansion na nagbalitang na-check na si Lola Lory ng kanilang family doctor at sinabi ng doctor na kailangan lang daw nito ng pahinga dahil sa sobrang stress. Napabuntong-hininga noon si Bea at maging si Aling Ruby ay unti-unti nang binalikan ng kulay.
Ang sumunod na sinabi ni Aling Ruby noon ang muntikan namang magpawala ng kulay ni Bea.
“Haay naku! Mabuti naman, nagulat talga ako. Kakuwentuhan ko lang ang donya kanina. Ang saya-saya pa nga niya nang ibalita kong okay naman kayo ni Angelo dito. Tinanong pa nga niya kung ano daw yung sinasabi ni Angelo na lakad mo itong Sabado kaya sinabi kong sa airport ang alam kong punta mo.”
It wasn’t hard to put two and two together and come up with four. Ayaw niyang tanggapin na iyon lang ang magiging dahilan pero maaaring isa ito sa mga naging malaking dahilan kung bakit biglang nanikip ang dibdib ng matanda. After all, hindi malayong isipin ng matanda na once makatuntong siya ng airport ay balakin na niyang huwag bumalik. After all, she had no fixed ties to anyone in the Philippines, maliban na lang sa binitawang salita ng kanyang ama.
And she really could. Hawak niya ang passport niya at may pera siya sa bangko na pupuwede niyang gamitin kapag naisipan niyang umalis. At the moment though, wala pa iyon sa plano niya. She’s not planning to make such a drastic move just yet.
And she confirmed that she wasn’t just being presumptious either nang sa gabing iyon ay sinabi ni Angelo na sasama siya sa pagsundo kay Barbie right after niyang sagutin ang tanong nito kung nabalitaan niya ang tungkol sa nangyari sa matanda.
Hindi na siya kumontra. She didn’t want to be the reason for anything bad that might happen to Lola Lory again, whether that is intended or not. Pero hindi pa rin sapat ang kaalamang iyon para maalis ang inis niya sa lalaki sa kasalukuyan.
“Hindi naman kasi malalaman kung hindi nagdaldal eh,” sagot niya sabay pukol ng masamang tingin sa bisig ng lalaki.
-----
Sasagot pa lang sana si Angelo nang magtaas siya ng ulo in time para mapansin kung ano ang pinatatamaan ni Bea ng masamang tingin. Noon lang niya na-realize kung bakit, na-realize niya kasing kanina pa siya napapatingin sa kanyang relo.
Mabilis niyang ibinulsa ang kaliwang bisig bago pa mabali iyon ng babae ng wala sa oras dahil lang sa inis nito sa kanya at sa kanyang relo.
“Teka nga,” pag-iiba niya. “Bakit ba parang talagang ayaw mong nandito ako? Baka naman may iba ka pang ine-expect na susunduin maliban kay Barbie, ha?”
He was just kidding of course. Nasabi na kasi ng babae during one of those rare moments they actually see each other sa bahay na wala daw itong boyfriend. Tinanong niya kasi kung wala ba itong boyfriend na pupuwedeng iharap sa daddy nito at sa lola niya para putulin na ng mga ito ang kanilang kasunduan. She said she had none.
“At ako pa ang pinagbintangan!” halata ang outrage sa pagkakabulalas na iyon ni Bea. “Ikaw nga ang halatang may ibang lakad diyan eh!”
Natigilan bigla si Angelo sa tinuran ng babae. The woman was both wrong and right at the same time. Wala siyang ibang lakad para sa araw na iyon pero kung sakaling wala sila ngayon sa airport, may ibang lakad nga sana siya.
The day after nangyari ang nangyari kay Lola Lory ay kinatok kasi siya ni Lexi sa opisina niya. Apparently ay may bagong bukas na mall daw itong gustong i-try sa Sabado ring iyon at ini-invite siyang sumama. In any other time, he would have said yes pero alam niyang kailangan niyang sumama kay Bea sa airport if only to keep his grandmother calm.
Nang sinabi niya kay Lexi na may ibang lakad siya, the girl was absolutely surprised. Iyon kasi ang unang pagkakataon na siya ang umatras sa lakad nila ng babae. He never said no. He always said ‘Tara’ which almost always ends up with ‘I’ll wait’.
Halata namang natawa si Bea sa bahagyang pagkakatigil niya.
“See?!” anito nito na proud na proud sa pagkakangiti. “Kaya ikaw, kung may iba ka pang lakad, pumunta ka na, baka ma-late ka pa!”
Tinitigan lang muna ni Angelo si Bea pagkarinig nyon. He found himself getting curious of the woman who definitely knew nothing about him but easily read him like that.
“Hindi kita iiwang mag-isa,” seryosong aniya sa babae kapagkuwan.
Nakita niya kung paano napa-ismid ang babae sa sinabi niya.
“Kapag ikaw inaway ng girlfriend mo, huwag na huwag mo akong pagbibintangan!” ani Bea.
“Wala akong girlfriend,” simpleng diin ni Angelo pero hati na ang atensyon ng babae. Unti-unti na kasing parami ang mga palabas ng ‘Arrivals’ part ng airport. “Oh, andito na yata ang hinihintay natin eh,” bulalas na lang niya.
-----
Some part of her heard him say na wala daw siyang girlfriend pero wala na siyang panahon para i-digest pa iyon. Mabilis kasing nahagip ng mga mata niya si Barbie mula sa mga taong paparating.
Pero hindi niya masabing natutuwa siya sa pagkakakita sa matalik na kaibigan lalo pa dahil hindi ito ang dahilan kung bakit mabilis niya iyong nahanap.
It was the tall, goodlooking guy she was with na una niyang napansin, at talaga namang kapansin-pansin ito lalo pa’t nagtaas ng kamay si Derrick at todo kaway pa sa kanya ng mga oras na iyon. Pero kung gaano kalawak ang ngiti sa labi ng lalaki ay ganoon naman ang iritasyong naramdaman ni Bea.
“What the--!” hindi mapigilang bulalas ni Bea.
“Sino yan?” tanong ni Angelo na naramdaman niyang kinailangang lumapit pa sa tainga niya para lang magkarinigan sila dahil sa sobrang ingay na roon. Mukhang ito man ay napansin din si Derrick. “Boyfriend mo?”
Matalim na matalim ang tinging ipinukol niya sa lalaki. “Kung boyfriend ko siya, dapat nagtatatalon na ako ngayon sa tuwa!” asik niya sa lalaki.
“Ows...”
-----
“Ba’t yan nandito?” pabulong pero mabilis na tanong ni Bea pagkahila niya palayo kay Barbie sa dalawang lalaki matapos ang maikling pagpapakilala.
“Ikaw!” bulalas at halatang kinikilig na sagot ni Barbie. “Sino yang kasama mo! Ikaw ha, may hindi ka na sinasabi sa akin!”
“Nauna akong nagtanong,” diin lamang ni Bea.
Sumimangot man ay sumagot na rin si Barbie.
“Sorry best, wala akong magawa,” anito. “Ever since umalis ka ng Australia, binuntutan na ako ng binuntutan! Feeling ko tuloy may extra akong anino! Super tangkad nga lang! Pero best, hindi ko sinabi sa kanya na pupunta ako rito. Promise! Nagulat na nga lang ako nang pagpasok ko sa airport ay nandoon na siya.”
“Argh!” bulalas na lang ni Bea na hindi man makapaniwala sa mga nangyari ay wala na ring magawa dahil naroroon na ang lalaki.
She doesn’t dislike Derrick. She likes him, in fact, but only as a friend. Just that. Ilang beses na niya iyong sinabi sa lalaki pero parang palagi lang itong nabibingi kapag sinasabi niya iyon. Napaka-persistent ng lalaki, and that, above everything else, is why she’s annoyed by him. Ilang beses na ring sinabi ni Barbie na pagbigyan na lang kaya niya at baka kapag sila na ay matutunan din niya itong mahalin but she couldn’t. Hanggang tinging-pangkaibigan lang talaga ang kaya niyang iukol sa lalaki.
“Oh, ikaw naman,” nakangiti nang ani Barbie. “Sino si Cutie Pie? Ikaw ha, ilang araw ka pa lang dito, may hatak ka nang guwapo!”
“Huwag mo na lang tanungin,” pinili na lang muna ni Bea na isagot. She’s not ready to tell Barbie the whole story yet, not with Derrick AND Angelo there. “Hindi ka rin maniniwala,” dagdag niya sabay buntong-hininga.
“Bakit? Asawa mo na siya?” biro ni Barbie sabay lingon sa dalawang lalaki. “Ang guwapo!”
Maging si Bea ay napalingon din. Nakita niyang mukhang may sinasabing kung ano si Derrick na mukhang hindi masyadong nagugustuhan ni Angelo. She wasn’t surprised, Derrick tends to bring that out in people. Napa-iling na lang siya.
Subconciously naman ay sinagot niya sa malakas na boses ang tanong ni Barbie.
“Hindi, magiging asawa pa lang.”
-----TBC-----
so, nagustuhan nyo ba???
:):):):)
